Narzędzia skrawające

Prehistoria narzędzi skrawających rozpoczyna się około 700 tysięcy lat temu, jeszcze gdzieś w epoce dolnego paleolitu, kiedy to przodkowie współczesnego człowieka zaczynają używać pierwszych prymitywnych narzędzi, wykonanych z odpowiednio ociosanego kamienia łupanego. Za początek nowoczesnej obróbki uważa się wprowadzenie w drugiej połowie XVIII wieku obrabiarek mechanicznych, czyli wiertarki i tokarki poruszanych silnikiem parowym. Gwałtowny rozwój nowożytnych technologii pociąga za sobą również ewolucję narzędzi skrawających: z jednej strony następuje ciągłe doskonalenie ich konstrukcji oraz możliwości, z drugiej pojawia się konieczność obrabiania nowych materiałów z coraz większą precyzją.

Kamieniem milowym w historii narzędzi skrawających są węgliki, nadające się do obróbki skrawaniem, kryjące się pod pojęciem ceramiki. Tworzywo to pozostaje zróżnicowane w zależności od obrabianego materiału: żeliwa, inconelu bądź stali nierdzewnych. Obecnie zaczynamy z ceramiki konstruować takie narzędzia, jak wiertła i frezy, czyli próbujemy osiągnąć nowy poziom. Dzięki temu znowu przesuwamy granicę możliwości oraz precyzji narzędzi skrawających.

Za postępem w narzędziach skrawających podążają maszyny, ich oprogramowanie oraz programy CAD/CAM. Coraz szersze zastosowanie ma sterowanie komputerowe, robotyzacja i automatyzacja produkcji. Czasami narzędzia wyprzedzają swoją epokę: tak było z obróbką trochoidalna, która została opracowana pod koniec lat dziewięćdziesiątych, jednak programy i maszyny nauczyły się wykorzystywać tę innowacyjną technologię dopiero kilka lat temu.